daha çok erken gitmezsen olmazmı

Uykuyu gözlerde bırakaraktan.... Yürekte hasretin hep kalaraktan.. Dudakta tenimde kaldın bunu bil.. Gitmesen olmaz mı daha çok erken.. Tan ağardı dedin hani nerede.. İstemeden ayrıldık dediğin de.. Sardığın kolların gevşediğinde.. Gitmesen olmaz mı daha çok erken.. Susarak yaşadık günleri ayları Gözlerde bitirdik seneleri anları.. Kapalı kapılar simsiyah perde.. Gitmesen olmaz mı daha çok erken.. Eridi buzlarım güneş görmeden.. Sonbahar geldi bahar olmada.. Seni kaybettim.. günüm dolmadan.. Gitmesen olmaz mı..daha çok erken.. Pişmanlık gemisi limana geldi.. Gözüm arkada yüreğim sende.. Sen de kal artık olduğun yerde.. Gitmesen olmaz mı..daha çok erken..

Anket Sitemi kimden öğrendiniz? Arkadaşımdan Reklamlardan Arama sonucunda

hayata dair

Bilir misiniz....? Sessiz gecenin kucağında... Dans eden yıldızlarla.. Konuşarak her gece... Dua eder misiniz gizlice. Ve sabah olup gün ağarınca... Kahreder misiniz kendinize.. Yine niye.... Yaşıyorum diye.... Ve...... Dağların ötesinde denizin kucağında Gecenin alaca kör karanlığında.... Kalabalıkta, yanlızlığın acısını.. Kahkahaların ardındaki gözyaşlarını...... Ömür boyu........ sevgisiz, mutsuz yaşamayı........ Geceler boyu.......aynalarla savaşmayı...... Bilir misiniz..? Yaşam senfonisi çalarken........... Ölümle dans etmeyi bilir misiniz...?

	Güneş, geceye ihanet edip denizi öperken... Hayat kumsalımda yalın ayak dolaşıyordum. Anılarım... kum taneler gibi.. Sevgimle sımsıcak,gözyaşlarımla ıpıslak avuçlarımdan yavaş yavaş dökülüyorlar Kumsalı acımasızca kırbaçlayan dalgalar gibi Hayallerim... Kumsala dökülen kum taneciklerini Hoyratça kucaklıyorlar... Çaresiz anılarım ve hoyrat hayallerim.... Çılgınca dans ediyorlar Heyhat..! Onları da kaybettim... Yaz ortasında bir hazan yapraği gibi.... Kimsesiz kaldı yüreğim.. Bu bir veda değil........... Kavuşmadır..Dostlarım... Oğlum, Kızım, hayat pınarlarım...... Belki siz bensiz olacaksınız ömürboyu.... Beni anacaksınız kimi zaman. Kahredeceksiniz dakikalara....... Kimi zaman unutacak gömeceksiniz anılara...... İşte o zaman... Hayatımın bedelini ödeyeceğim kadere. Mezarıma bekleyeceğim sizleri... Belki de boşyere. Sakın üzülmeyin..! Akmasın gözünüzden bir damla......... Çünkü ben... Hep savaştım yaşamla......... Ben kazandım yaşarken İlk defa........ Ölüm'ü seçtim isteyerek....... Koşuyorum ona severek, sevinerek.... Ardımdan pek çok kişi gülecek........ Belki Aptal.......Hakketti diyecek..... Ama......Hiç kimse.... Ölüm'le yaşadığımı bilmeyecek...... sizin ama benim sevdiğim şiirler Söyle bana; bilir misin hiçbir çiçeği koparamadım sana sunmak için; senin gözlerini anımsatırlardı bana. Hiçbir kuşa kapan kurmadım, soğuk kış günlerinde aç kaldıklarında; senin ellerine benzetirdim kanatlarını. Bir tek ekmek kırıntısı attıysam çöpe, kırılsın ellerim; sırf ekmek yiyişinin güzelliğine... Bir elmayı dilimlediysem Allah belamı versin; senin ısırırkenki neşeni kaybederim hayallerimden korkusuyla. Bil ki; hiçbir ağaca ismini kazıyamadım, gözyaşlanırlarda billur bir inci olan gözyaşlarına akıtırlar diye. Şimdi sen bana, beni ne kadar çok sevdiğini anlat. Gerçek yalan fark etmez, gözlerimde nasıl kaybolduğunu, ellerimin seni İstanbul gibi sardığını, kalbimde ne çok yer bulduğunu, beni aşksızlara inat nasılda inadına sevdiğini anlat. Yalandan da olsa bir de gülümsemen, ne çok hoşuma gider bir bilsen. Şimdi sen bana ne olur beni ne kadar çok sevdiğini anlat. Bilirsin belki, o yürüdüğün yol bana çıkar. Benim göğsümde filizlenir senin hayata bıraktığın tohumlar. Vardır ya resimlerde, ilginçtir diye basarlar dergilere; bir kayanın yada taşların içinden bir çiçek boy salar, bırakır kendini hayatın bağrına, Küçük Prensin macerası gibi. İşte ben senin kayadan sert göğsüne Martı Jonathen gibi inerim. Tüylerim dağılır dört bir yana. Sen her şeyin ikimize vardığını sakın unutma. Ey güzel, şimdi ben kucağını siper yapıp saçlarını doladım boynuma. İster idam ilanımı sal her yana rüzgara bırakacağın gözyaşlarınla. İster tut ellerimden kışkırt beni seni saran kalelerin kapılarına. Sür beni mağrur kumandaların yüz binler askerinin arasına. Teke tek savaşmak değildir benim kahramanlığım ve elime almam bir kılıç bile. Benki zaten senin hasretinle suda bile yanarım, sana kavuşmaya dair azmimle ne zaferler kazanırım, ne yenilgilere bilenirim. Ey güzel bir sevgi fermanını asmak için boynuma, söyle ne kadar daha güllerden kan süzeyim? Mademki; ömrüme bir aşkbasan eşkıyası gibi çöktün, şimdi beni bir dokunuşla uyandırman lazım değil midir bu vuslat provalarından. Şimdi içime dudağından dualar üfleyip baharlar ekmen lazım değil midir? Hele söyle beni sevmen şart değil midir?

1. Ara Sira

   .

   Yalnizliga dayanirim da, birbasinaliga asla.. Yaslanmak hos degil duvarlara baka baka.. Bir dost göz arayisiyla. Saat tikirtisiyla..... Korkmam Geçinip gideriz biz mutlulugumla, ama 'Günün aydin, aksamin iyi olsun' diyen biri olmali.. Bir telefon sesi çalmali arasira kulagimda... yoksa Zor degil, hiç zor degil, demli çayi bardakta karistirip bir basina yudumlamak doyasiya.... Ama 'çaya kaç seker alirsin? ' Diye soran bir ses olmali ya ara sira...... 22.11.2002

   .

   Elif Sebnem Akal

hissediyormusun yüreğimin ritmini hisset ne olur damarlarımdaki kanın seni bulmak için deliler gibi dolaştığını . söylemiştim değilmi ipsiz bir uçurtmayım ben çağların çizgilerinde süzülen susma ve gözlerini kapama rüzgarım sensin düşerim yüreğinde yer varmı ..yıldız yorgan olmak isterdim kal demeni bekledim öylesine kilitlendim gözlerinden yüreğine öylesine kal demeni bekledim ne yorgan ne yastık istedim aynı gök yüzü altında yıldız yorgan olmak istedim sadece kal demeni bekledim oysa gitmemi istemişti bir gün değil bir ömür boyu  hayatından gitmemi istemişti şimdi gittim ben beni aldım gittim şimdi bir gün değil bir ömür girdi aramıza  artık ne sen bana gele bilir sin ne de ben kalbimi aça bilirim sana oysa bir mehtapta yakamozu seyretmek yıldızlardan ad tutmak bulutlardan yorgan olurdum üstüne oysa kal demeni bekledim inadına gözlerinden yüreğine kenetlenerek

Bu gün ilk defa yüzleştim aynalarda kendimle. ilk defa gözlerimde gözlerini gördüm bu gün yokluğunu hissettim içimde yoktun eksikti birşeyler ıssız bir çöl gibiydim kaybolmuştum kendi içimde ilk defa tanımadığım biriyle konuşmak içimi dökmek istemiştim. haytıma şiirlerime ilk defa tarih atıyor saatlere bakıyordum24.09.2005.13.35.cumaertesi .ilk defa tarihler saatler giriyordu hayatıma.   belkide ilk defa yazdıklarım giriyordu hayatıma   senin yokluğunun bocalamasıydı. acının bu kadar acı ve tarif edilemez olmasıydı kuşlar suskun çiçekler renksiz göneş bu kadar ışıksız kalmıştı belliki yüreğimdeki bu kabuk bağlamaya yüz tutmuş yarayı yine tırnaklayıp kanattı birisi .   belkide sensizliğin ilk baharında bu kadar hüzün ve buruk bir gece ilk defa içimde sensizliği yaşıyorum ilk defa çaresiz ve sensiz.kimselere anlatamıyor kimseler anlamıyor acıyı yaşamadan acının bu kadar acı olduğunu kimseler bilmiyor ilk defa içimde sen ve sevgi olmadığı gerçeğini.             SONER TEMUR Bir gül kalbimden sana Bugün sevgililer günü Hadi kokla yaprakları Ver mutluluk gülüşünü Tomurcuksun goncasın Her günümde açansın Sen gönül kanaryamsın Kalbimde şakıyansın Gözünde kirpikler oktur Aşkının izleri çoktur Eşin benzerin yoktur Gerisi yalan hep boştur Yüreğimdeki sevda sensin Sen ezelden sevilensin Sanki ruh'a can verensin Ölümüne sevilensin Deryalarda denizlerde Gecelerde gündüzlerde Her yudumda her nefeste Yaşatırsın her istekte Sensin hayatın adı Sensiz olmaz ki tadı Mutluluğum hep sensin Çünkü seviyorum seni Insan Telefon Defterini Temize Çekerken Bazi Isimleri Eski Defterinde Birakir . Onlar artik birdaha asla aranmayacaktir.Garip bir hüznü barindiran bu silik isimlere bakilir bakilir.Kimi okuldan sinif arkadasinizdir, kimi çok çabuk unutuverdiginiz bir sevgili, kimi bir cafede aylarca herseyi ama herseyi paylastiginiz birisi; yada istifa ettiginiz bir yerden bir arkadasiniz! Soyadlari sorulmamis birsürü hatirlanmayan isimde vardir defterde; ve süphesiz üstünde isim olmayan telefon numaralari korkunç bir operasyonla onlarca hayat, onlarca güzellik bir çirpida ortadan kaldirilir. INSAN TELEFON DEFTERINI TEMIZE ÇEKERKEN BAZI ISIMLER ÜZERINDE DURUR. Onca zaman sonra birkez arasaniz, sesini duysaniz... Ona edilebilecek bir çift sözünüz yoktur! Birlikte gittiginiz filmler, meyhaneler, evler birbirinizi yillar sonra özlemenizi saglayacak sevgiyi asilamamistir size.Yalnizca bir isImdir simdi o.Temize çekerken atlarsiniz hemen.Derhal çevirirsiniz sayfayi telasla, alalacele.Oh, isim geçmiste kalmistir. INSAN TELEFON DEFTERINI TEMIZE ÇEKERKEN HAYATINIDA SORGULAR! Hangisi ihanet etmistir, hangisi yalvarmistir kendisini birakmamaniz için; hangisinin birsüre sonra arkanizdan konustugunu duymussunuzdur; hangisi sizi en güzel öpmüstür; hangisi rüyalariniza girmistir, hangisinin ayak parmaklari ilginizi çekmistir, hangisine hediye alirken zorlanmissinizdir, hangisiyle en hararetli tartismalara girip kavga etmissinizdir, hangisi için sabahlara kadar içip içip aglamissinizdir? ! ... Dogrular, yanlislar, hatalar, tutkular! Birlikte EDIP CANSEVER okudugunuz o insanlar, solmuslardir. INSAN TELEFON DEFTERINI TEMIZE ÇEKERKEN YALNIZLIGINIDA KANITLAR. Bütün bu insanlar simdi nerede, ne yapmaktadirlar? Saat elbette dört'tür! Paradoks, labirent, koni, tüm bilimsel ifadeler ve mentalite tersine dönmüstür. Ters dönmüsüzdür. Bu tekbasinalik ve bu isim katliami aslinda size ters gelir... Çalan telefona bakarsiniz.Acaba? Acaba telefon defterini temize çeken bir arkadasinizin son anda kurtarma çabasi midir? Bir iki kirik sözcük, yarim yamalak bir bulusma, belki... Bilemezsiniz... LÜTFEN, AMA LÜTFEN TELEFON DEFTERLERINIZI KAYBETMEYINIZ... . Kimsesizdi Asilligin . Kimsesizdi asilligin Soyu tukenmis masal kuslari gibi beklerdin beni dukkanlarin onunde sokak koselerinde... Kimse sigamazken kendi gecesine sen kapilarin onundeki sahipsiz dalginliga vurulurdun Cok iyi bildigin bir meyhaneydi dunya duslere karsi yasanan... Tehlikeliydin, kimsesizdi asilligin en kirli yerde arardin sevgiyi... en dipte... Hayatin en unutulmus yerinde... . Cezmi Ersöz .ARTIK SAZ ÇALIMIYOR TÜRKÜ SÖYLEMİYORUM ŞİİR YAZMIYOR KİTAP OKUMUYORUM KIRLARDA KOŞUP ÇİÇEK TOPLAMIYORUM YAĞMURDA ISLANIP GÜNEŞİN AÇMASINI BEKLEMİYORUM GECE UYUMUYOR AMA YILDIZLARIDA SEYRETMİYORUM ÇÜNKÜ SEN YOKSUN YA HİÇ BİRİNDE HUZUR BULAMIYORUM

TANIMAK İSTİYORUM SENİ MERAK EDİYORUM SENDEKİ BENİ AÇ YÜREĞİNDEKİ PENCEREYİ BAK YÜREĞİMİN İÇİNE GÖR BAK BENDEKİ SENİ DÖK İÇİNDE NE VARSA ESKİ SİYAH BEYAZ RESİMLERİNİ KOY MASANIN ÜZERİNE PAYLAŞALIM BU ANI SENİNLE

. . Istanbul'u Dinliyorum . Istanbul'u dinliyorum, gözlerim kapali Önce hafiften bir rüzgar esiyor; Yavas yavas sallaniyor Yapraklar, agaçlarda; Uzaklarda, çok uzaklarda, Sucularin hiç durmayan çingiraklari Istanbul'u dinliyorum, gözlerim kapali. Istanbul'u dinliyorum, gözlerim kapali; Kuslar geçiyor, derken; Yükseklerden, sürü sürü, çiglik çiglik. Aglar çekiliyor dalyanlarda; Bir kadinin suya degiyor ayaklari; Istanbul'u dinliyorum, gözlerim kapali. Istanbul'u dinliyorum, gözlerim kapali; Serin serin Kapaliçarsi Civil civil Mahmutpasa Güvercin dolu avlular Çekiç sesleri geliyor doklardan Güzelim bahar rüzgarinda ter kokulari; Istanbul'u dinliyorum, gözlerim kapali. Istanbul'u dinliyorum, gözlerim kapali; Basimda eski alemlerin sarhoslugu Los kayikhaneleriyle bir yali; Dinmis lodoslarin ugultusu içinde Istanbul'u dinliyorum, gözlerim kapali. Istanbul'u dinliyorum, gözlerim kapali; Bir yosma geciyor kaldirimdan; Küfürler, sarkilar, türküler, laf atmalar. Bir sey düsüyor elinden yere; Bir gül olmali; Istanbul'u dinliyorum, gözlerim kapali. Istanbul'u dinliyorum, gözlerim kapali; Bir kus çirpiniyor eteklerinde; Alnin sicak mi, degil mi, biliyorum; Dudaklarin islak mi, degil mi, biliyorum; Beyaz bir ay doguyor fistiklarin arkasindan Kalbinin vurusundan anliyorum; Istanbul'u dinliyorum. . Orhan Veli Kanik Animsamak Kuslari . I çatilarin üzerinde yürürdü serçeler kanatlarindan günisigi dökülürdü cigerleri sökülür gibi öksürürdü yokusa vurdukça erkenci isçiler ekmeginin yanina günesi koyup usulca bakkaldan çikan çocuk bir çift kanat açardi kösede ben dönerdim geceyarilarindan üstüm basim çatisma içinde sardunyalarin arasinda pencerede sen taze bir badem gibi dururdun beni her sabah böyle vururdun çekip gözlerine mahmur bulutu günaydin derken salt dudaktin biri seni mutlaka öpüyordu bana mi öyle geliyordu sen mi çok ufaktin saçlarinda miniminnacik papatya ardinda çiçek bahçesi ayip bir söz gibi yürürdün gözlerimi alip götürürdün körleme kalirdim gidisini görüp de dönüsünü beklememek olur mu beklerdim tahtaya gömülen çiviler gibi bluzunun altinda kanatlanan çifte kumruyu biraz köylü biraz burjuva sanirim kalçalarindan almisti o felaket huyu II kimdin neydin neciydin benim fikrim yoktu senin yasin ve korkun kimi vakit konugu olurdun duvar diplerinde kalles ölümlerin kokladigi evimin tomurcuklari patlayan bir dal gibi gülerdin kahve içtigimiz fincana pencereye kilime duvara tabakta dilimlenmis elmaya çin çin mavi saçilirdi en olmadik yerde etegin açilirdi aklim karisirdi ne mümkündü görmemek hissetmemek incecik parmaklarinda askla tüterdi deger degmez dudaklarina bütün sigaralar erkekti III sen hep oralardaydin küçük hos görüntülerinle ben yüzümü rüzgara verirdim saçimin her telini uzak mavilere götüren denize dönerdim sonra sirtinda dalgalar yürüten terim sogurdu bir köpek namlu ensekökümde dururdu iskence suradaydi cezaevi burada yürürlerdi benimle yürüsem uzansam yatarlardi yanima onlar benim gölgelerimdi bir önüme düserlerdi bir ardima IV kapandi üstüme geceyarilari polisler sürüklüyordu beni kent boydanboya susuyordu bulvarda bir agaç gürültüyle kusuyordu kapandi üstüme geceyarilari sen yoktun okul arkadaslarimin adini telefon numaralarini sinema kapilarini öptügüm ilk kiz gibi içtigim ilk sigara ilk içki çiktigim ilk afis gecesi gibi aklimda tuttum bir senin adini adini unuttum animsamak kuslari biçak uçmalari . Nevzat Çelik . .

daha çok siir için TIKLAYIN